De UWA Bangalore is een NGO, opgericht in 1963 en bestaat uit zo’n 65 vrouwen. De vrijwilligers van de UWA Bangalore zet zich in voor de empowerment van jonge vrouwen! Zij beheren een hostel voor werkende jonge vrouwen, runnen een computer-trainingscentrum voor vrouwen, geven Engelse les aan arme kinderen, hebben een ondersteuningsproject voor blinden en geven trainingen in plattelandsgebieden op het gebied van basis gezondheidszorg etc. Dit alles wordt op vrijwillige basis gedaan door de leden van de UWA-B, meestal wat oudere vrouwen die na de drukke jaren van studie, werk en gezin nu de tijd hebben om zich in te zetten voor de maatschappij.

Al meer dan 40 jaar wordt het vrouwenhostel succesvol gerund door de vrijwilligers van de UWA-B op een non-profit basis. Het hostel biedt plaats aan 75 vrouwen. Honderden jonge ambitieuze Indiase vrouwen hebben hier aan het begin van hun carriere een flinke steun in de rug gekregen! Het hostel biedt niet alleen een veilige en betaalbare plaats om te wonen, maar biedt ook een omgeving waar jonge ‘naïeve’ meisjes van het platteland geholpen worden om in de grote stad hun draai te vinden. Zo worden er allerhande cursussen gegeven voor de meisjes en is er ook wekelijks een spreekuur van een sociaal werkster.

Waarom hostels voor werkende vrouwen?

Vrouwenhostels zijn nodig voor de empowerment van jonge vrouwen uit de ‘lagere milieus’ (oftewel de onderkant van de middenklasse). Het betreft m.n. meisjes uit de omringende dorpen van Bangalore. De meesten hebben een BA-opleiding en willen beginnen met werken als office manager, bedrijfsjurist, ingenieur o.i.d. (Let op: de vrouwenhostels zijn niet bedoeld voor de hoog opgeleide ‘techies’ in Bangalore die veelal uit de (hogere) middenklasse komen; zij kunnen zich betere huisvesting veroorloven!).

Huisvesting in Bangalore is erg duur. Voor betaalbare kamers zijn de laagbetaalden aangewezen op de sloppenwijken, wat uiteraard voor jonge vrouwen niet veilig is. Alternatief voor deze vrouwen is dat ze in hun dorp blijven, uitgehuwelijkt worden op hun 18e, bij hun schoonmoeder in komen te wonen (en daar als sloof worden behandeld!) en zo gauw mogelijk kinderen krijgen. Dit is in India heel gebruikelijk. Alleen als hun ouders de garantie hebben dat ze veilig zijn, laten ze hen naar de stad gaan! Deze jonge vrouwen verwerven hiermee een stuk zelfstandigheid. Bovendien zien en ervaren ze dat er meer is dan het traditionele (ondergeschikte) patroon.

Klik hier om een artikel te kunnen lezen uit The Times of India Bangalore van 7 februari 2010 over werkende jonge vrouwen in India.